Dzisiejszy wpis określić można także mianem krótkiej lekcji gramatyki, bowiem dzięki niemu w pełniejszy sposób zrozumiemy zastosowanie oraz znaczenie zaimków (ang. pronouns) w wypowiedziach pisemnych oraz ustnych – okazuje się bowiem, że jest ich całkiem sporo!

 

Ania B. pisze:

 

„Hej! Widzę, że wiele osób pisze ze swoimi pytaniami, więc i ja postanowiłam zaryzykować. Zawsze myślałam, że w angielskim zaimki to jedna grupa, jednak okazuje się, że byłam w błędzie. Wyczytałam już, że istnieje coś takiego jak personal pronouns i demonstrative pronouns…czy są jakieś jeszcze o których nie wiem?”

 

Odpowiedź:

 

Droga Aniu, faktycznie zaimki (ang. pronouns) podzielić można na kilka grup, a każda z nich spełnia inne funkcje i może zostać wykorzystana w innej sytuacji. Aby rozwiać wątpliwości Twoje i innych czytelników, podejmiemy się dziś charakteryzacji poszczególnych podgrup zaimków oraz podamy ich zastosowania w zdaniu, tak aby ich nauka przebiegała możliwie jak najsprawniej!

 

Zaimki osobowe (personal pronouns)

 

Najczęściej używaną grupą zaimków są zaimki osobowe, które to zastępują w zdaniu rzeczownik będący podmiotem lub dopełnieniem. Używamy ich w odniesieniu do osób oraz zwierząt. Okazują się one nad wyraz przydatne, gdy chcemy uniknąć powtórzeń i zastąpić rzeczownik szczegółowy jego bardziej ogólnym odpowiednikiem.

 

Zamiast powiedzieć:

 

Tom to mój dobry znajomy. Ja i Tom znamy się od wieków. Dziś też idę do Toma.

 

Możemy urozmaicić wypowiedź używając zaimków osobowych, a więc:

 

Tom to mój dobry znajomy. Ja i on znamy się od wieków. Dziś też do niego idę.

 

Personal pronouns przyjmują różną formę, zależnie od tego, czy użyjemy ich jako podmiotu czy jako dopełnienia zdania.

 

Personal pronouns stosowane jako podmiot:

 

• I – ja,
• You – ty,
• He – on,
• She – ona,
• It – ono,
• We – my,
• You – wy,
• They – oni, one.

 

Przykład:

He is a person I can rely on.

 

On jest osobą, na której mogę polegać.

 

Personal pronouns stosowane jako dopełnienie:

 

• Me – mnie, mi,
• You – ciebie, tobie,
• Him – jego, jemu,
• Her – ją, jej,
• It – to, tego,
• Us – nas, nam,
• You – was, wam,
• Them – ich, im.

 

Przykład:

Yesterday, Maria stated that she does not like her.

 

Wczoraj Maria stwierdziła, że jej nie lubi.

 

Zaimki wskazujące (demonstrative pronouns)

 

Kolejną, znacznie mniejszą grupą są zaimki wskazujące, których używamy, by na kogoś lub na coś wskazać lub też poinformować słuchacza gdzie ktoś lub coś jest. W języku angielskim wyszczególnić można cztery zaimki należące do grupy demonstrative pronouns. Są to:

 

• This – to (jedna osoba lub przedmiot),
• That – tamto (jedna osoba lub przedmiot),
• These – ci, te (więcej niż jedna osoba lub przedmiot),
• Those – tamci, tamte (więcej niż jedna osoba lub przedmiot).

 

Przykład:

This is way too much!

 

To o wiele za dużo!

 

Zaimki pytające (interrogative pronouns)

 

W języku angielskim wyróżnić możemy także pięć zaimków, przy pomocy których zadajemy pytania i którymi zastępujemy lub uzupełniamy podmiot. Są to:

 

• Who – Kto,
• Which – Który,
• What – Co,
• Where – Gdzie,
• How – Jak.

 

Przykład:

Which horse won the race yesterday?

 

Który koń wygrał wczorajszy wyścig?

 

Zaimki dzierżawcze (possessive pronouns)

 

W przeciwieństwie do przymiotników dzierżawczych, possessive pronouns nie występują w towarzystwie rzeczownika, używane są w zdaniach samodzielnie i wykorzystywane są, aby podkreślić, że dana rzecz należy do określonej osoby. Wyróżnić możemy siedem zaimków dzierżawczych:

 

• Mine – mój,
• Yours – twój,
• His – jego,
• Hers – jej,
• Ours – nasz,
• Yours – wasz
• Theirs –

 

Przykład:

If your laptop is broken, I will gladly borrow you mine.

 

Jeżeli Twój laptop jest zepsuty, chętnie pożyczę Ci mój.

 

Zaimki wzajemnie zwrotne (reciprocal pronouns)

 

Zaimki te wykorzystywane są w odniesieniu do czynności oraz emocji/uczuć mających charakter wzajemny. W języku angielskim wyróżnić można dwa takie reciprocal pronouns:

 

• Each other – sobie nawzajem, siebie nawzajem, siebie (gdy mowa o dwóch osobach)
• One another – sobie nawzajem, siebie nawzajem, siebie (gdy mowa o trzech lub więcej osobach)

 

Przykład:

Our children write letters to one another regularly.

 

Nasze dzieci regularnie piszą do siebie nawzajem listy.

 

Zaimki względne (relative pronouns)

 

Zaimków względnych używamy, by wprowadzić do wypowiedzi tak zwane zdania względne (relative clauses), dzięki którym możemy podać słuchaczowi więcej informacji o danej osobie lub przedmiocie. Są to:

 

• Who – kto,
• Whom – który,
• Whose – którego, kogo,
• Which – który, która, które,
• Where – gdzie,
• That – który.

 

Przykład:

The man who saw the explosion decided to call the local radio station.

 

Mężczyzna, który widział wybuch postanowił powiadomić o tym lokalną rozgłośnię radiową.

 

Zaimki zwrotne (reflexive pronouns)

 

Reflexive pronouns używane są, aby poinformować, że podmiot zdania przeprowadził daną czynność na sobie lub sam coś sobie zrobił. Są to odpowiedniki polskiego „się” albo „siebie”, które różnią się formą w zależności od tego w odniesieniu do kogo lub czego ich użyjemy. Spójrzmy:

 

• Myself – się, siebie (ja),
• Yourself – się, siebie (ty),
• Himself – się, siebie (on),
• Herself – się, siebie (ona),
• Itself – się, siebie (ono),
• Ourselves – się, siebie (my),
• Yourselves – się, siebie (wy),
• Themselves – się, siebie (oni).

 

Przykład:

The fact that the dog bit itself made us burst out laughing.

 

Fakt, że pies ugryzł sam siebie sprawił, że wybuchnęliśmy śmiechem.

 

Zaimki nieokreślone (indefinite pronouns)

 

Zaimki nieokreślone stanowią najliczniejszą grupę w języku angielskim. W przeciwieństwie do zaimków osobowych, których celem jest wskazanie określonej osoby lub rzeczy, indefinite pronouns nie odnoszą się do konkretnego człowieka, zwierzęcia, przedmiotu, czy zjawiska. Do tej grupy zaliczają się takie jednostki leksykalne jak:

 

• Anybody – ktokolwiek,
• Anyone – ktokolwiek,
• Anything – cokolwiek,
• Everybody – każdy,
• Everyone – każdy,
• Everything – wszystko,
• Nobody – nikt,
• No one – nikt,
• Nothing – nic,
• Someone – ktoś,
• Somebody – ktoś,
• Something – coś.

 

Przykład:

Somebody broke in to our house and took all the valuable things!

 

Ktoś włamał się do naszego domu i zabrał z niego wszystkie kosztowności!

 

Tak oto przedstawia się osiem głównych grup zaimków (pronouns) w języku angielskim. Mam wielką nadzieję, że to zestawienie pozwoli czytelnikom łatwiej je przyswoić oraz w pełni zrozumieć jak poprawnie stosować je w formułowanych zdaniach.

 

Pozdrawiam,

Administrator witryny Polglish.pl